De oeroude kloosternederzetting bij Glendalough kun je wel het hart van de Wicklow Mountains noemen. Midden in dit uitgestrekte nationale park vind je de restanten van dit eeuwenoude bolwerk. In de vallei van de twee meren (waar de naam ‘Glendalough’ vandaan komt) steekt de ronde toren fier omhoog. Maar wist je dat Glendalough ook een fantastische plek is om mooie wandeltochten te maken? De witte wandelroute bij Glendalough voert je naar de Spinc-richel en naar Glenealo Valley.
Hoewel de wandelroute officieel maar zo’n 9,5 kilometer is, geeft ons horloge aan het eind van de tocht een paar kilometer extra aan. We hebben namelijk geparkeerd op het Glendalough Lower Car Park, omdat we aan het eind van onze wandelroute ook nog een bezoek aan de kloosterruïne van Glendalough willen brengen. Bovendien is de ‘Green Road’ een fijn, vlak pad dat ons vanaf de parkeerplaats naar het Upper Lake brengt. Prima als warming up voordat we aan de klim beginnen! Natuurlijk nemen we nog even de tijd bij het Upper Lake, want dit meer is zó fotogeniek!
Glendalough
Glendalough (letterlijk vertaald ‘dal van de twee meren’) is een schitterende plek om te wandelen. De twee meren, Lower Lake en Upper Lake, strekken zich uit in het dal van Glendalough, dat eindigt in het komdal Glenealo Valley. De natuur is overweldigend mooi: met het groene dal en de ruige, kale heuvels er boven.
Ooit, ergens in de zesde eeuw, woonde hier een kluizenaar: St. Kevin. Duizenden mensen vonden hem zó inspirerend dat ze ook naar Glendalough kwamen voor raad en advies en zo vormde zich hier een kloostergemeenschap. Ongetwijfeld niet wat een kluizenaar voor ogen heeft, maar gelukkig had St. Kevin nog ergens een grot aan de oevers van het Upper Lake, waar hij zich af en toe een tijdje terug kon trekken.
Verderop in dit blogartikel vertel ik meer over het bezoeken van de kloosterruïne. Tegenwoordig is Glendalough een populaire toeristische trekpleister, zeker in de zomermaanden.
Wandelroutes bij Glendalough
Vanaf het Upper Lake (het achterste meer vanaf het bezoekerscentrum gezien) starten er diverse wandelroutes die goed gemarkeerd zijn. Op dit handige overzicht vind je ze allemaal. We twijfelen een beetje tussen de witte (9,5 km) wandelroute en de rode (11,5 km) route maar besluiten toch om voor de witte Spinc en Glenealo Valley route te gaan. Deze witte wandelroute bij Glendalough staat namelijk al zo’n tien jaar op mijn bucketlist dus hoog tijd om hem dan ook echt te wandelen!
Toegegeven: een zonnige zondag in januari is misschien niet het beste moment om een bucketlist-dingetje af te vinken. Het mooie weer lokt namelijk flink wat Ieren uit hun huis om te wandelen bij Glendalough! Waar ik er wel van houd om in alle rust en stilte te hiken, is dat vandaag niet het geval. Niets aan te doen, we maken er gewoon alsnog een mooie dag van!
Witte route: Spinc en Glenealo Valley
Je kunt de witte wandelroute twee kanten op lopen. Loop je met de klok mee, dan begin je met een flinke klim, loop je daarna redelijk vlak over de Spinc richel en daal je vervolgens via een rotsig pad af in de Glenealo Valley. De laatste paar kilometer loop je over een breed pad langs het Upper Lake. Je kunt de route natuurlijk ook andersom doen, waarbij de klim wat minder pittig is maar je aan het eind wel steiler afdaalt. Voor beide keuzes valt iets te zeggen, maar wij besluiten om hem met de klok mee te lopen.
Direct vanaf het Upper Lake gaan we al steil omhoog door de traptreden langs Poulanass Waterfall. De prachtige waterval klettert tussen het groen naar beneden en levert een mooi plaatje op. Vanaf hier blijft het pad flink stijgen en een heel eind boven ons zie ik nog steeds wandelaars hogerop zigzaggen.
Weergaloos uitzicht
Maar als je maar gestaag blijft klimmen bereik je vanzelf de top! Na een tijdje wordt het pad vlak en lopen we hoog boven het glinsterende water van Upper Lake. De grond is hier drassig en zompig, maar voor de wandelaars is er een kilometerslange ‘boardwalk’ aangelegd: houten bielzen met kleine metalen haakjes die er voor zorgen dat je geen last hebt van gladheid tijdens natte dagen.
De Spinc richel glooit wat, maar over het algemeen hebben we het steile klimmen wel achter ons gelaten. Tijdens het wandelen over de boardwalk kijken we uit over de glooiende Wicklow Mountains. Zo nu en dan schijnt de zon, maar we zien ook flarden mistwolken om de heuvels krullen. Prachtig! We stoppen dan ook regelmatig voor een korte fotosessie want het uitzicht is weergaloos mooi!
Sika-herten in Glendalough
Het dal van Glendalough eindigt in een komdal, dat Glenealo Valley heet. Als we richting de kom lopen, zie ik hoog boven ons kleine bruine vlekjes op de berghellingen. Herten! We twijfelen een tijdje of het edelherten of reeën zijn, want ze hebben de forse bouw van een edelhert, maar met een bijzondere witte achterkant (spiegel), die weer aan reeën doet denken. Een Google-opdrachtje doet wonderen: het zijn sika-herten: oorspronkelijk afkomstig uit Azië.
Als we bijna aan de afdaling beginnen komen we nog bijna tot een confrontatie met de herten. Terwijl ik er eentje op de korrel heb voor een mooie foto, komt het nieuwsgierige dier steeds dichterbij, recht op ons af. Om het dan ineens op een lopen te zetten als de hond van een andere wandelaar op de herten afvliegt. Even denken we door het forse hert overlopen te worden, maar gelukkig zwenkt hij uit en vlucht over de heuvelrug.
Nu we eenmaal de sika-herten ontdekt hebben, zien we dat ze in grote getale aanwezig zijn in de Glenealo Valley. Overal in de heuvels ontdekken we de bruine stipjes. Een mooi gezicht!
Glenealo Valley en Miners Village
Vanaf nu moeten we wel goed opletten waar we onze voeten neerzetten. De afdaling gaat namelijk over een rotsachtig pad. Zo af en toe steken we een kabbelend riviertje over en ook hier zijn de uitzichten over de vallei waanzinnig mooi.
We nemen de tijd voor het afdalen en maken ook hier de nodige foto’s. Eenmaal beneden gekomen passeren we de ruïne van ‘Miners Village’, een paar huisjes waar mijnwerkers verbleven tijdens hun zoektocht naar lood, zink en zilver. Hoewel je het je nu niet voor kunt stellen, waren er tijdens de piekperiode 2000 mijnwerkers in dienst. In 1957 kwam er een eind aan het mijnwerken, maar je vindt nog wat restanten die hier aan herinneren.
Vanaf Miners Village volg je de vlakke Miners Road die je naar het Upper Lake Car Park brengt. Hier vind je toiletten. Ook staan hier dagelijks foodtrucks waar je koffie/thee, zoetigheden, hamburgers en ander lekkers kunt kopen. Voor de vermoeide wandelaars staan picknickbanken klaar.
De kloosterruïnes van Glendalough
Op onze terugweg naar de auto passeren we de kloosterruïnes van Glendalough. Natuurlijk nemen we even een kijkje en zo lopen we tussen deze eeuwenoude bouwwerken door. Er wordt gezegd dat de kloosterruïne van Glendalough één van de oudste christelijke overblijfselen is en alles aan deze plek ademt dan ook historie. Door het kerkhof met de grote ‘high crosses’ hangt er zelfs een beetje een mystiek sfeertje. Ergens doet het mij denken aan de covers van de muziekalbums van eRA (hoewel deze muziekgroep Frans is).
Deze gemeenschap nam ooit zo’n belangrijke plek in de christelijke beschaving in, dat het zeker de moeite waard is om hier een bezoek te brengen. Een indrukwekkende plek!
Leuk feitje: mijn recente bezoek aan Ierland was de tiende keer dat ik Ierland bezocht. Tijdens mijn allereerste reis naar dit prachtige land (toen ik mijn hart aan Ierland verloor), was Glendalough de eerste bezienswaardigheid die ik van Ierland zag! Heel bijzonder om hier zo’n vijftien jaar later weer terug te zijn.
Wandelen bij Glendalough: Praktische tips
De witte wandelroute ‘Spinc and Glenealo Valley’ bij Glendalough is officieel 9,5 kilometer lang. Loop je de route vanaf de eerste parkeerplaats (Lower Lake), dan is de route in totaal ruim 13 kilometer. Je vindt de route hier op mijn Komoot-profiel. Overigens is de route goed gemarkeerd met witte pijlen.
Handig om te weten: de Wicklow Mountains liggen vlak onder Dublin. Ideaal om een stedentrip Dublin te combineren met een bezoek aan dit indrukwekkende natuurgebied! Lees er meer over in mijn blog ‘Dublin en de Wicklow Mountains‘.
Zoals gezegd: houd er rekening mee dat Glendalough een populaire plek is. In de zomermaanden komen hier talloze toeristen op af, maar op zonnige weekenddagen in het laagseizoen vinden de Ieren zelf het ook een heerlijke plek om te wandelen. Wil je dus in alle rust en stilte de witte wandelroute bij Glendalough wandelen? Kies dan voor een doordeweekse dag.
Omdat het zo’n populaire plek is, is het hier ook wat commerciëler dan op andere plekken in Ierland. Je betaalt ca. € 4,- om je auto te parkeren, maar toegang tot het gebied is verder gratis. Breng zeker ook een bezoekje aan het bezoekerscentrum, waar je uiteraard alle informatie over de historie van Glendalough vindt.
Het Nationaal Park Wicklow Mountains is één van de zes nationale parken van Ierland maar, net als in de andere parken, hoef je geen entree te betalen. Trek zeker tijd uit om de schitterende Wicklow Mountains te ontdekken want Glendalough is maar een klein onderdeel van dit ruige landschap.
Lees ook dit blogartikel over het maken van een roadtrip door de Wicklow Mountains.
Een leuk adresje in de buurt van Glendalough is de gezellige pub ‘Lynhams of Laragh’ in het vlakbij gelegen Laragh. Uit ervaring kan ik zeggen dat ze heerlijke lunches serveren!
Handige links
- Meer lezen over de kloostergemeenschappen in het vroege Ierland? De ‘Sister Fidelma’ boekenserie gaat over Zuster Fidelma, die ondanks haar jonge leeftijd al een hoge positie in het Ierse rechtssysteem heeft. In deel 31 (alleen in het Engels verkrijgbaar) komt Glendalough (Gleann da Loch) voor.
- Overnachten in de Wicklow Mountains? Ik heb hele goede ervaringen met Macreddin Rock Bed & Breakfast: fijne ontvangst en mooie, gerenoveerde kamers.
- Glendalough ontdekken tijdens een rondreis? Echt Ierland biedt een 8-daagse fly-drive naar ‘Magisch Ierland’ aan die ook een paar dagen in de Wicklow Mountains inbegrepen heeft. Aanrader!
- De Wicklow Way is een lange afstandswandeling door de Wicklow Mountains, die ook langs Glendalough komt. TUI biedt deze als wandelreis aan.
- Ik had bij het wandelen van de witte wandelroute bij Glendalough geen wandelstokken mee, maar op sommige stukken zouden ze wel fijn geweest zijn. Je koopt handige opvouwbare wandelstokken hier.
Ben jij al enthousiast om de witte wandelroute bij Glendalough te wandelen?
Zelf kom ik hier ongetwijfeld nog eens terug om ook de rode wandelroute bij Glendalough af te vinken. Deze laat het uitzicht op Upper Lake achter zich en slingert meer de heuvels in. Ik ben heel benieuwd wat hier voor moois te zien is!
Meer blogs over Ierland lezen? Je vindt er genoeg op mijn website! Kijk hier voor een handig overzicht van alle artikelen.
